Kongregacja Nauki Wiary jest najstarszą z dziewięciu kongregacji Kurii Rzymskiej. Zajmuje się kwestiami doktrynalnymi, dyscyplinarnymi, w tym przestępstwami przeciw wierze, oraz najpoważniejszymi przestępstwami przeciw moralności czy sprawowaniu sakramentów.

Kard. Pietro Parolin, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej urodził się 17 stycznia 1955 w Schiavon koło Vicenzy w północnych Włoszech. Święcenia kapłańskie przyjął 27 kwietnia 1980 r. Przez dwa lata był wikariuszem w parafii pw. Trójcy Świętej w Schio. Następnie został wysłany na studnia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie uzyskał doktorat z prawa kanonicznego, zaś tematem jego pracy był Synod Biskupów. W 1983 roku jego biskup wysłał go do przygotowującej dyplomatów watykańskich Papieskiej Akademii Kościelnej. 1 lipca 1986 rozpoczął służbę w dyplomacji Stolicy Apostolskiej. Pracował w przedstawicielstwach papieskich w Nigerii (1986-1989) i Meksyku (1989-1992). Uczestniczył tam w negocjacjach, które doprowadziły do uznania osobowości prawnej Kościoła katolickiego i nawiązania stosunków między Meksykiem a Stolicą Apostolską. Po powrocie do Watykanu był odpowiedzialny w kierowanym przez kard. Angelo Sodano Sekretariacie Stanu za Hiszpanię, Andorę, zaś od roku 2000 za Włochy i San Marino. Od 30 listopada 2002 roku był podsekretarzem ds. Relacji Stolicy Apostolskiej z Państwami ("wiceszefem dyplomacji watykańskiej"). Wielokrotnie stał na czele delegacji Stolicy Apostolskiej na różne konferencje międzynarodowe, zwłaszcza nt. rozbrojenia jądrowego i do rozmów z rządami niektórych państw. Przez kilka lat przewodniczył delegacjom watykańskim rozmawiającym z władzami Wietnamu i – nieco rzadziej – Izraela. W lutym 2009 r. udało mu się wypracować porozumienie z rządem w Hanoi, które może zaowocować nawiązaniem pełnych stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską a Wietnamem. W latach 2005-2007 dwukrotnie odwiedził Chińską Republikę Ludową. 17 sierpnia 2009 roku został mianowany nuncjuszem w Wenezueli, w okresie, gdy relacje między socjalistycznym prezydentem Hugo Chavezem a Kościołem były szczególnie napięte. Sakrę biskupią przyjął 12 września 2009 roku z rąk papieża Benedykta XVI. Podczas swej posługi w tym kraju doprowadził do względnej poprawy relacji między jego władzami a Stolicą Apostolską.

31 sierpnia ub. roku papież Franciszek mianował go sekretarzem stanu Stolicy Apostolskiej. Ze względu na kłopoty zdrowotne swój urząd objął z miesięcznym opóźnieniem – w połowie listopada 2013 r.

22 lutego br. Ojciec Święty włączył go do Kolegium Kardynalskiego. Kard. Parolin pełni także szereg innych ważnych funkcji, uczestnicząc m.in. w pracach Rady Kardynałów, których papież poprosił o pomoc w reformowaniu Kurii Rzymskiej i zarządzaniu Kościołem. 15 stycznia br. papież mianował go członkiem komisji kardynalskiej nadzorującej Instytut Dzieł Religijnych (IOR). Jest też członkiem Kongregacji ds. Biskupów oraz Kongregacji dla Kościołów Wschodnich.

Abp Stanisław Gądecki jest przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski, członkiem Rady Stałej KEP, przewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa, członkiem Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP, członkiem Rady Programowej KAI. Metropolita poznański jest także przewodniczącym Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 r.

Urodził się 19 października 1949 r. w Strzelnie, święcenia kapłańskie przyjął 9 czerwca 1973 r. w Gnieźnie z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego. Studiował biblistykę w Rzymie i Jerozolimie, w 1982 r. uzyskał doktorat z teologii biblijnej.

1 lutego 1992 r. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej a 25 marca 1992 r. udzielił mu sakry biskupiej. Dziesięć lat później – 28 marca 2002 r. – został ustanowiony arcybiskupem metropolitą poznańskim. Jego dewizą biskupią są słowa „Czynem i prawdą”.

Metropolita poznański od 2006 roku przewodniczy Komisji ds. Duszpasterstwa Episkopatu Polski, która co roku opracowuje program duszpasterski dla Kościoła w Polsce.

Bp Rudolf Voderholzer urodził się 9 października 1959 roku w Monachium. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze we Fryzyndze 17 czerwca 1987 r. W latach 1987-1991 pracował duszpastersko. Następnie podjął studia podyplomowe na Uniwersytecie Ludwika Maksymiliana w Monachium będąc jednocześnie asystentem abp. Müllera, w katedrze teologii dogmatycznej. W roku 1997 obronił doktorat, a w 2004 uzyskał habilitację. W latach 2003-2005 pracował na Uniwersytecie we Fryburgu (Szwajcaria), a od 2005 jest profesorem teologii na Uniwersytecie w Trewirze. Uważany jest za wybitnego znawcę dzieła kard. Henri de Lubaca. Ponadto bp Voderholzer stoi na czele Instytutu Papieża Benedykta XVI, który wydaje dzieła Josepha Ratzingera.