Prawosławny sobór Mądrości Bożej, od 1990 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO i jest uważany za jeden z najwybitniejszych obiektów europejskiej kultury chrześcijańskiej.

„Jakim byłoby szczęściem, gdyby istniała taka digitalna dokumentacja w przypadku katedry Notre Dame”, powiedział Zehetner w rozmowie z austriacką agencją katolicką Kathpress nawiązując do katastrofalnego pożaru paryskiej katedry przed trzema laty. Uważa on ponadto, że na codzienne potrzeby niezbędny jest również monitoring cyfrowy, aby móc wykryć wszelkie przesunięcia w fundamentach.

Według Zehetnera spotkanie architektów katedralnych dotyczy głównie „powracającego wyzwania”, jakim jest zachowanie historycznie i architektonicznie cennej tkanki budowlanej oraz umożliwienie dzisiejszego użytkowania miejsc kultu. Obejmuje to zarówno instalacje systemu głośników, jak i ułatwienie dostępu bez barier.

Co prawda „kwaśne deszcze” nie są już dziś problemem, jeśli chodzi o szkody środowiskowe dla zabytkowych murów, gdyż „zadziałały środki ochrony środowiska”, zauważył Zehetner. Teraz natomiast pojawiły się inne problemy, takie jak glony i zielone powłoki na powierzchniach zewnętrznych.

Europejskie Stowarzyszenie Konserwatorów Katedralnych rozpoczęło się od spotkania jedenastu głównych konserwatorów katedr w 1975 roku. Od tego czasu eksperci spotykają się co roku. Oficjalnie stowarzyszenie zostało założone w 1998 roku. Dziś ta ponadwyznaniowa i niezależna organizacja liczy 150 członków z całej Europy.