Reklama

Wiara

Po tym jeziorze chodzi Chrystus

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kiedyś, przed laty abp Józef Michalik w liście do mnie z okazji Spotkania nad Lednicą napisał zdanie: „Po tym jeziorze chodzi Chrystus”. Zdanie to zrobiło na mnie ogromne wrażenie ze względu na dosłowność. Chodzi – to znaczy dzisiaj, teraz, w czasie teraźniejszym. Zastanawiałem się nad tym, jak zainscenizować to chodzenie Chrystusa po tafli Jeziora Lednickiego. Jezioro jest bardzo głębokie, polodowcowe, więc żadnych tanich sztuczek nie da się sfabrykować. Myślałem o różnych wariantach takiego przedstawienia, a myślałem intensywnie ze względu na mój emocjonalny związek z tym jeziorem. Ani tratwa, ani hologram nie wchodziły w rachubę przy moich marnych możliwościach. A zdanie chodziło za mną jak niezrealizowany projekt albo wyzwanie.

I oto nagle prymas Polski abp Józef Kowalczyk wpadł na pomysł, aby obrzędy Wielkiej Soboty odprawić w ruinach baptysterium na Ostrowie Lednickim. Poszukaliśmy kilkorga dzieci do chrztu w różnym wieku i drżałem, jak to będzie. Prof. Andrzej Wyrwa, opiekun Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, okazał daleko idące zrozumienie i pomoc. Przygotowania trwały równolegle: działały miejscowa parafia i środowisko naszej Wspólnoty Lednickiej. Tego dnia prom kursował bez przerwy tam i z powrotem. Ludzi przybywało. Kiedy pojawił się Ksiądz Prymas, udaliśmy się do chaty nad brzegiem, aby się przebrać. Osiemnastowieczny ornat. Kopia kielicha św. Wojciecha. A kiedy mieliśmy wyruszyć, okazało się, że Prymas nie ma pastorału. Wtedy z o. Mirkiem pobiegliśmy do wierzby płaczącej, wyrwaliśmy podpierający ją kołek stosownej długości i grubości i ten siermiężny pastorał włożyliśmy Prymasowi do ręki. Wyglądał imponująco.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ceremonie jak wszędzie. Poświęcenie ognia, o. Mirosław pięknie zaśpiewał „Exsultet”. Nadciągał zmierzch. Czytania wykonane przez Wspólnotę Lednicką i młodzież z parafii w Dziekanowicach, Litania do Wszystkich Świętych i chrzest trójki dzieci. Kolejne ogniwo w sztafecie dziejów. Idziemy po śladach. Procesja rezurekcyjna wokół palatium. Błogosławieństwo. Jestem wzruszony. To tutaj, gdzie jestem i stoję, Polska wkroczyła w przestrzeń wiary Chrystusowej. Tu rozpoczęła się chrystianizacja kraju, zataczając coraz szersze kręgi. Stąd poszedł impuls. To miejsce jest źródłem.

Reklama

Idziemy do chaty złożyć szaty. Kawałka drąga służącego za pastorał już nie oddajemy, zgłaszając stratę prof. Wyrwie. Przy brzegu już czekała łódź ze strażakami. Prymas i o. Mirek wsiadają do łodzi. Mirek trzyma Najświętszy Sakrament w małej monstrancji, niesie też lampion z ogniem poświęconym na początku nabożeństwa. Czym prędzej pędzimy w kierunku promu, aby, przepłynąwszy jezioro, zdążyć pod Bramę Rybę na Polach Lednickich. Brama Ryba skąpana jest w świetle. Podobnie Droga Trzeciego Tysiąclecia. Od jeziora do Bramy płoną pnie sosnowe, przepiłowane na krzyż. Wyglądają jak ogromne pochodnie. Z każdą chwilą przybywa ludzi na brzegu. Wypatrujemy łodzi z Najświętszym Sakramentem i Księdza Prymasa. Tymczasem śpiewamy: „Tylko orły szybują nad granią,/ Tylko orłom niestraszna jest przepaść,/ Wolne ptaki wysoko latają,/ Już za chwilę wylecimy z gniazda!”. Może to niestosowna pieśń na tę okoliczność, ale śpiewamy potężnie, z zaangażowaniem, a pieśń niesie się po wodzie.

Nagle w oddali – światła. To już rzeczywiście łódź, na którą czekamy. Strażacy zapalili kilkanaście pochodni, więc łódź wygląda jak płonąca kula. Monstrancja odbija światło widoczne z daleka. W skupieniu dobijają do brzegu. Dziękuję strażakom. W procesji i ze śpiewem idziemy ku Bramie Rybie Drogą Trzeciego Tysiąclecia. Błogosławieństwo i zapalenie Znicza Wiary przez Księdza Prymasa.

Chce mi się płakać. Oto sam Chrystus przyszedł do nas po wodzie tego jeziora, tak jak kiedyś, przed tysiącem lat, przyszedł do Polski. Prymas zapala Znicz Wiary – tej samej wiary, którą wyznajemy dzisiaj, wiary, która zbawia człowieka i świat, wiary od tysiąca lat wyznawanej na tej ziemi. Jestem wzruszony, mrugam porozumiewawczo do ks. Tadeusza, patrzę na Mirka, który towarzyszył Prymasowi jako świadek jego adoracji i modlitwy. Ostrów Lednicki jest jak studnia głębinowa znaczeń i treści, a Pola Lednickie to pudła rezonansowe dla tych treści, wybrzmiewające jednym wielkim zobowiązaniem. Znicz zapala się ogromnym płomieniem. Potem następuje wybór Chrystusa. I idziemy na wielkanocnego baranka do ośrodka. Baranek jest rzeczywisty, a nie symboliczny, a naród jest zgłodniały. Pędzimy zatem, jakby nas gonili Egipcjanie. To prawdziwa Pascha na cześć Pana.

Reklama

Padam ze szczęścia. Po tym jeziorze naprawdę chodzi Chrystus. I wstyd, że chciałem rzeczywistość zastąpić atrapą. Po raz kolejny objawił mi się Zmartwychwstały, który przyszedł po wodzie do mojej ziemi obiecanej i przyszedł nie na niby, ale naprawdę, a ja z Jego ust usłyszałem swoje imię. „Góry skakały jak baranki” – powiedział Prymas, dziękując.

Byłem szczęśliwy. O. Mirosław, o. Nikodem i uczestnicy misterium także. Zadręczałem o. Mirosława pytaniami o przebieg tego płynięcia z Chrystusem po wodzie. Opowiadał, że Ksiądz Prymas w skupieniu, bez słowa modlił się w ciszy, że opłynąwszy wyspę, wpłynęli w lęgowisko dzikich gęsi, których nie dziesiątki ani setki, ale tysiące wzbijały się w powietrze. Te dzikie gęsi z krzykiem i niedowierzaniem, w popłochu jak Apostołowie poniosły na krańce świata ewangeliczną wiadomość, że Pan Jezus chodzi po wodzie. Kiedy gęsi odleciały i nastały cisza i ciemności, zza zakrętu wyłoniło się światło Bramy i dobiegał śpiew znad brzegu. Nikt nie mógł zamknąć ust o. Mirkowi, który powtarzał nieustannie: „W Wielkanoc byłem z Chrystusem w łodzi”.

Kiedy przebudziłem się i przyjechałem do Poznania, odczułem nieodpartą konieczność zadzwonienia do abp. Józefa Michalika i podziękowania mu za to jedno zdanie w czasie teraźniejszym: „Po tym jeziorze chodzi Chrystus”. Zadzwoniłem także do Księdza Prymasa, dziękując za wrażliwość historyczną i transhistoryczne chodzenie po śladach.

Podziel się:

Oceń:

2014-05-20 15:42

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Nowoczesne technologie w służbie życiu

Wiele znanych już na świecie metod leczenia, a także nowoczesnych urządzeń nie było stosowanych w Polsce ze względu na zbyt wysokie koszty. Powoli zaczyna się to zmieniać, także m.in. dzięki finansowaniu przez PZU

Więcej ...

Wystarczy moje „tak”, aby Bóg sam zaczął działać

Karol Porwich/Niedziela

Rozważania do Ewangelii Mt 5, 33-37.

Więcej ...

Przyjaciele Jezusa. 10 Ogólnopolska Pielgrzymka Ministrantów i Lektorów

2024-06-16 10:23

Paweł Wysoki

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Rozważania na niedzielę: Lekarz odpuszczał grzechy

Wiara

Rozważania na niedzielę: Lekarz odpuszczał grzechy

Rozważania bp. Andrzeja Przybylskiego: Co to jest...

Wiara

Rozważania bp. Andrzeja Przybylskiego: Co to jest...

Panie, rozbudź we mnie nadzieję, że z Tobą mogę...

Wiara

Panie, rozbudź we mnie nadzieję, że z Tobą mogę...

Budować z Bogiem

Wiara

Budować z Bogiem

Anita Włodarczyk zdobyła srebrny medal w rzucie młotem w...

Sport

Anita Włodarczyk zdobyła srebrny medal w rzucie młotem w...

Lekkoatletyczne ME: Wojciech Nowicki zdobył złoty medal w...

Sport

Lekkoatletyczne ME: Wojciech Nowicki zdobył złoty medal w...

Dzierżoniów. Pogrzeb Marii Chlipały - matki...

Niedziela Świdnicka

Dzierżoniów. Pogrzeb Marii Chlipały - matki...

Jednoosobowe biuro rzeczy znalezionych

Wiara

Jednoosobowe biuro rzeczy znalezionych

12 czerwca: Rocznica objawień w Akicie. Uzdrowienia,...

Wiara

12 czerwca: Rocznica objawień w Akicie. Uzdrowienia,...